رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم نمونه برتر و الگوی کامل عملی برای انسانیت است .
رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم نمونه برتر و الگوی کامل عملی برای انسانیت است .
ندای سنت -گزیده بیانات مولانا سید عبدالصمد ساداتی مدیرحوزه علمیه دارالعلوم زنگیان سراوان و امام جمعه اهل سنت سراوان درخطبه های جمعه (دوازدهم دیماه )
“لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ لِمَنْ کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا(احزاب/۲۱)”
ماه ربیع الاول ماه ولادت رسول الله صلی الله علیه وسلم است، در تاریخ دنیا بعد از آخرین نبی سلسله انبیاء به پایان رسیده است، سرزمین عرب را الله تعالی
برای ولادت بعثت نبی خاتم انتخاب کرد سرزمینی که مردم آنجا بعد از آنکه دین توحیدی را با شرک آمیزش دادند و در کنار خدای یکتا خدایان دیگری تراشیدند و پرستش کردند از زمانیکه حضرت ابراهیم علیه السلام مکه را خانه برگزید و حضرت اسماعیل در آنجا نشو و نما کرد دین ابراهیمی در سراسر جزیره العرب انتشار یافت خدای یکتا را پرستش می کردند و به شعائر دین حنیف ابراهیمی بودند اما با گذشت زمان به دین و آئین خرافی پیشین آبا و اجداد خود برگشتند ، آئین شرک و بت پرستی ، پستی اخلاقی و ظلم و ستم و تبعیض و تضیع حقوق در میان مردم شکل گرفت در خانه کعبه بتهایی گذاشتند یک بت به شکل حضرت ابراهیم و نیز بتی دیگر به شکل حضرت اسماعیل که در روز فتح مکه همه این بتها از بین برده و محو گردید ،با در دست گرفتن حاکمیت قبیله خزاعه ، عمروبن لحی رییس قبیله با نشان دادن چهره خوب شهرت پیدا کرد به مردم کمک می کرد و در دستگیری ضعیفان و بینوایان شهرت پیدا کرد اگرچه بعضی از بقایای دین و آئین ابراهیمی در فرهنگ آنان وجود داشت و بطور کلی ترک نکرده بودند از جمله طواف بیت الله ،حج ، وقوف عرفات ، مزدلفه،قربانی شتران در منی اگر چه این مراسم با بدعتها آمیخته بودند؛ عمرو لحی به شام سفر کرد در آنجا دید که مردم برای پرستش بتهایی ساخته بودند عمرو بت هبل را از شام به حجاز آورد در خانه کعبه قرار داد و مردم را به عبادت دعوت کرد رواج بت پرستی از مکه به دیگر سرزمین حجاز رواج یافت، بت هبل از عقیق سرخ به شکل انسان ساخته بود دست راستش شکسته بود قریش برایش دست طلایی ساختند و مقدس ترین بت نزد مشرکان بود دیگر بتها به نام منات،لات ، عزی که این سه، بت های بزرگ قوم عرب بود که الله متعال در قران ذکر نموده است عمروبن لحی همزادی از جنیان داشت بتهای بزرگ قوم نوح را که در جده مدفون کرده بودند برایش نشان داد ،عمروبن لحی آنها را بیرون آورد و در میان قبایل عرب بتهای از جمله ودّ،سواع ، یعوث و یعوق و نسر را توزیع کرد.
مشرکین عرب اگرچه معترف به خدایتعالی بودند اما برای بتان تشریفات خاصی قایل بودند و معتقد بودند که اینها نزد خدای تعالی تقرب و نزدیکی دارند و شفیعان آنان نزد الله تعالی هستند و شفاعتش می کنند قرآن کریم می فرماید” مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَىٰ(زمر/۳) می گفتند این بتها را نمی پرستیم مگر برای آنکه واسط شوند و ما را به خدای یکتا نزدیک گردانند” الله تعالی فرمود:“وَ یَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا یَضُرُّهُمْ وَ لا یَنْفَعُهُمْ وَ یَقُولُونَ هؤُلاءِ شُفَعاؤُنا عِنْدَاللَّهِ(یونس/۱۸)و پرستش می کردند به جز خدای یکتا چیزهایی را که نه زیانی به آنان می توانند رسانید و نه سودی می توانند به آنان رسانید و می گویند: اینان شفیعان ما نزد خدای یکتایند”؛ تشریف فرمایی نبی اکرم صلی الله علیه و آله وسلم به دنیا پر مسرت ترین و مبارکترین واقعه تاریخ بشریت و رویدادی عظیم بر روی زمین است که به برکت بعثت آنحضرت صلی الله علیه وسلم جهل و بت پرستی و تفرقه و تشتت و عصبیت جاهلی را مردود شمرد و به پرستش خدای یکتا و کسب فضایل ارزشمند اخلاقی و وحدت دعوت نمود و از اسارت نفس و بردگی نجات بخشید.
اگرجشن ولادت در دین اسلام متصور می بود هیچ روزی از ولادت آنحضرت صلی الله علیه وسلم استحقاق نداشت که جشن و عید گرفته شود چون انسانیت همواره از نور تعلیمات و برکات شخصیت رسول اکرم صلی الله علیه وسلم مستفید شده است در بیست و سه سال نبوت آنحضرت صلی الله علیه وسلم خود ایشان صلی الله علیه وسلم جشن و عید نگرفتند و نه آل و اصحاب و اهل بیت ، چون رسومات و ملزم بودن به آن از مقاصد شرعی و به ذات خود هدف اسلام نیست.
رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم در همه شعبه های زندگی نمونه برتر و الگوی کامل عملی برای انسانیت است در معاشرت و همزیستی ، در تجارت و کسب و کار،در حکومت و قضاوت، بعنوان قاضی برای قضات، بعنوان تاجر برای تجار، بعنوان کارگر و کارفرما برای کارگران و کار فرمایان ، بعنوان امام جماعت برای امامان و بعنوان مدرس و معلم برای معلمان برترین الگوو نمونه است که باید ازسیرت و روش آنحضرت صلی الله علیه وسلم پیروی کرد ؛ از مقاصد شرعی نیست که فقط روزی را عید و جشن ولادت گرفت و تمام روزها و سال از اتباع و پیروی دوری جست این اداء حق نیست هدف و مقصود در اتباع و عمل است؛ تَعْصِی الإِله وَأنْتَ تُظْهِرُ حُبَّهُ /وهذا محالٌ فی القیاس شنییعُ / لَوْ کانَ حُبُّکَ صَادِقاً لأَطَعْتَهُ /إنَّ الْمُحِبَّ لِمَنْ یُحِبُّ مُطِیعُ (نا فرمانی خدا را می کنی و اظهار محبت مینمایی قسم این کار تو در سنجش دوستی زشت است اگر محبت تو درست بود فرمانبردار بودی به راستی دوستدار مطیع دوستش می شود).
وحدت واژه مبارکی است، منطق قرآن وحدت است، سنت پیامبر صلی الله علیه وسلم وحدت است و وحدت از تقوا سرچشمه می گیرد و تفرقه از بی تقوایی است، رسول گرامی اسلام برای تحقق وحدت تمام سعی و تلاش خود را بکار برد قبایل عرب را که دشمن سرسخت یکدیگر بودند با کلمه اسلام متحد کرد مهاجرین و انصار را با هم برادر کرد عجم را با عرب یکی کرد و تبعیض رنگ و نژاد را از بین برد فرمود: «لا فضل لعربی على عجمی، ولا لأبیض على أسود إلا بالتقوى» سلمان از فارس بلال از حبش صهیب از روم ، همه را با عرب قریش مساوی کرد و همه را فرزندان اسلام قرار داد و هر یک شعار (أبى الاسلام لا أب لی سواه * إذا افتخروا بقیس أو تمیم) را عملی کردند.
