سوریه، نسلی از دست رفته /خطرناکترین کشور برای کودکان
یونیسف، صندوق حمایت از کودکان ملل متحد میگوید که در پنج سال جنگ سوریه ۱۵۰۰ مورد نقض جدی حقوق خردسالان را ثبت کرده است. گزارش یونیسف میگوید که کودکان عمدتاً به قتل رسانده شده و یا مجبور به سربازی شده اند.
خواندن گزارش تازه صندوق حمایت از کودکان ملل متحد کار آسانی نیست. گزارش این سازمان میگوید که در پنج سال جنگ سوریه کودکان از سوی جوانب درگیر هدف قرار گرفته اند. احصائیهها شامل ۱۵۰ مورد از قتل و زخمی شدن کودکان در مکتب و یا هم در راه مکتب است.
کرستیان شنایدر، مدیر اجرایی بخش آلمانی یونیسف به دویچه وله گفت: «تک تیراندازها کودکان را مستقیماً هدف قرار میدهند و با بمب به مکتبها حمله میشود. اما خشونتهای روزمره نیز وجود دارد که ما شاهد استخدام روزافزون کودکان توسط گروههای مسلح برای جنگیدن در منازعهای هستیم که این کودکان سهمی در آن ندارند.»
گزارش میافزاید که شبه نظامیان تروریست و گروههای شورشی حتی کودکان هفت ساله را مجبور به جنگیدن در صفوف شان کرده اند. یونیسف گفته است که تنها در سال گذشته میلادی دست کم ۱۰۰ فرد خردسال در جنگهای مسلحانه کشته یا زخمی شده اند.
نسلی از دست رفته؟
شنایدر با ابراز این که پنج سال مدت طولانی برای زندگی کودکان است، گفت: «پنج سال جنگ در سوریه به این مفهوم است که ۳.۷ میلیون کودک در جریان این منازعه تولد شده اند؛ کودکانی که چیزی جز ترس و فرار نمیدانند. بمبگذاری و تیراندازی بخشی از زندگی روزمره آنهاست.»
با وجود این وضعیت، ژنیویِو بوتین، هماهنگ کننده کمکهای فوری یونیسف در سوریه به فعالیتهای خود مصمم است. او در گفتگویی با دویچه وله از صحبتهای خود با کودکان فراری از جنگ سخن میگوید، کودکانی که میخواهند روزی به خانه برگشته و به مکتب بروند و در کنار فامیل خود باشند. یونیسف حفاظت از کودکانی را که در سوریه و کشورهای همسایه آن زندگی میکنند وظیفه خود قرار داده و در تلاش است تا دسترسی به مکتب را برای آنها ممکن سازد.
در کنفرانس کشورهای کمک کننده برای سوریه که در لندن برگزار شده بود، وعده برنامههایی داده شد تا همه کودکان سوریه به مکتب رفته و کمکهای بهداشتی دریافت کنند. بوتین گفت که بسیاری این کودکان صدمه روانی دیده اند.
وعده میدهند، اما نمیپردازند
مشکل این است که وعدههای کمک پولی عملی نمیشوند. تا حالا صرفاً حدود ۷۴ میلیون یورو (۸۲.۶ میلیون دالر) به حساب یونیسف واریز شده است. هماهنگ کننده کمکهای فوری یونیسف گفت: «فعلاً ما تنها شش درصد از پول مورد نیاز را در اختیار داریم و این پول برای ما در سوریه و همسایههایش وعده داده شده بود. ما مصرانه منتظریم که وعدههای کشورهای کمک دهنده عملی شوند.»
آلمان، سوئد و استرالیا تنها کشورهایی هستند که پول وعده داده شده را می پردازند. حکومت آلمان مجموعاً ۲۶۵ میلیون یورو وعده داده بود که ۷۰ میلیون یوروی آن قبلاً به حساب یونیسف پرداخت شده است و قسطهای بعدیاش نیز تصویب شده است.
گیرد مولر، وزیر کمکهای انکشافی آلمان گفته است که وعدههای میان خالی را تحمل نمیکند: «اگر کمک نکنید، مردم میمیرند. در دو سال گذشته بیش از ۱۰۰ هزار نوزاد در کمپهای مهاجرین تولد شده اند. اگر ما کمک نکنیم، در آن صورت مردم میگویند اگر در اینجا ما را کمک نکنید ما به آلمان و اروپا میآییم تا جایی برای زندگی پیدا کنیم.»
فاجعهای در شرف وقوع
اکثریت سوری ها بسیار فقیرند. آنها نه می توانند به اروپا فرار کنند و نه خواهان آن هستند. حدود ۸۶ درصد از آوارگان سوریه در فقیرترین بخش های لبنان زندگی میکنند. مولر گفته است که غرب اگر به کشورهای همسایه سوریه مانند لبنان کمک نکند، در نهایت هزینه آن را خواهد پرداخت. وزیر کمکهای انکشافی آلمان افزود: «تصور کنید، چه اتفاقی خواهد افتاد هرگاه این کشور (لبنان) که یک و نیم میلیون آواره را جای داده است، از هم بپاشد. آن وقت نه تنها صدها هزار مهاجر بیشتر خواهند شد، بلکه تنش سیاسی در منطقه اوج میگیرد. ما نباید آرام نشسته و منتظر وقوع فاجعهای باشیم.»
مدیر اجرایی یونیسف نیز دیدگاه مشابهی دارد. به گفته او، اگر پول کافی برای بازسازی زیرساختهای تخریب شده و کمک به آوارگان در جاهایی که فعلاً زندگی میکنند وجود نداشته باشد، این مردم راه مهاجرت را در پیش خواهند گرفت. شنایدر گفت: «اگر مردم آخرین امید خود به آینده بهتر را از دست بدهند، آنگاه آنها (به اروپا) خواهند آمد و کسی نمی تواند آنها را متوقف کند.»
این گزارش یونیسف زیر عنوان “جایی برای کودکان نیست” نشر شده است، اما اگر هراسها به واقعیت تبدیل شوند، در آن صورت دقیقتر خواهد بود که گفته شود «هیچ جایی برای هیچکس».