لعن و نفرین صحابه پیامبر در سایت «تبیان»
سایت «تبیان» وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی با انتشار یادداشتی که چهارشنبه ۷ بهمن ۱۳۹۴ از زبان استادیار تاریخ اسلام دانشگاه جامع امام حسین بر خروجی خود قرار داده است، به لعن و نفرین چند تن از صحابه بزرگوار پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم پرداخته است.
در این یادداشت که تحت عنوان «زیاد بن أبیه؛ محبوب امیرالمومنین و معاویه!» منتشر شده است، “محمد حسین رجبی دوانی”، استادیار تاریخ اسلام دانشگاه جامع امام حسین، به بهانۀ انتقاد و تضعیف مواضع مخالفان سیاسی خود به‌ویژه دکتر حسن روحانی و زیر سؤال بردن سیاست‌های بین‌المللی رئیس‌جمهور، با وقاحت تمام به مقدسات اهل‌سنت اهانت کرده است.
متاسفانه طی سال‌های اخیر و همزمان با تشدید اختلافات احزاب و جناح‌های سیاسی داخلی، طرفداران این جریان‌ها می‌کوشند با مقایسۀ اختلافات و کشمکش‌های سیاسی موجود با اتفاقات صدر اسلام، از آن به نفع خود و تخریب مخالفان خویش بهره‌برداری کنند. این کار نسنجیده باعث شده علمای مطرح اهل‌سنت بارها در این رابطه موضع‌گیری جدی از خود نشان دهند و از این قبیل افراد بخواهند از چنین اقدامات تفرقه‌افکنانه‌ای دست بردارند، اما انگار گوش این افراد بدهکار حرف‌های وحدت‌آفرین علمای اهل‌سنت نبوده و بدون توجه به تاکیدات رهبر معظم انقلاب مبنی بر حرمت اهانت به مقدسات مذاهب، کماکان در پازل دشمنان اسلام و مسلمین فعالیت کرده و آب به آسیاب دشمن می‌ریزند.
رجبی دوانی در این یادداشت که سطحی‌نگری در مضامین آن هویداست، علاوه بر وارد کردن اتهاماتی به حضرت عبدالله‌بن عباس رضی‌الله عنهما (فرزند حضرت عباس که جزو خاندان پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم محسوب می‌شود)، در چندین مورد با تکرار مغرضانۀ جملۀ «لعنه‌الله» پس از آوردن اسم حضرت معاویه رضی‌الله‌عنه، بغض و کینۀ درونی‌اش را نسبت به اصحاب بزرگوار پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم، آشکار می‌کند.
بدون تردید برای کسی که سمت «استادیار تاریخ اسلام» را یدک می‌کشد و ادعای تخصص در تاریخ اسلام را دارد، پوشیده نیست که از نگاه اهل‌سنت حضرت معاویه‌بن‌ابی سفیان رضی‌الله‌عنهما، جزو اصحاب پیامبر بزرگوار اسلام، کاتب وحی و برادرخانم آن‌حضرت صلی‌الله‌علیه‌وسلم، و جزو مقدسات و مورد احترام اهل‌سنت والجماعت است. به‌عبارت دیگر اهانت به ساحت مقدس حضرت معاویه رضی‌الله‌عنه، اهانت به مقدسات بیش از یک میلیارد مسلمان جهان است.
البته بیان وارونۀ تاریخ اسلام و استفادۀ ابزاری و غرض‌ورزانه از وقایع صدر اسلام توسط این «استادیار تاریخ اسلام» مسبوق به سابقه است؛ وی هر از گاهی در مناسبت‌های مختلف با حضور در بعضی شبکه‌های تلویزیونی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، که از آن به عنوان «رسانۀ ملی» یاد می‌شود، به گمان خودش به تحلیل مسایل مذهبی و تطبیق آن با مسایل روز، اما در قالب حمله به مقدسات و شخصیت‌های مورد احترام اهل‌سنت می‌پردازد. گویا در نگاه دست‌اندرکاران برخی شبکه‌های صدا و سیما جامعه اهل‌سنت ایران، که حداقل یک‌پنجم ملت ایران را شامل می‌شود، در این «رسانۀ ملی» جایگاه و حرمتی ندارد.
اما انتشار چنین مطلب اهانت‌آمیزی در سایت «تبیان»، وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی، چه توجیه شرعی، عقلی و منطقی‌ای می‌تواند داشته باشد؟ اهانت به مقدسات و اعتقادات بخش عظیمی از مسلمانان جهان و جریحه‌دار کردن احساسات آنان در قالب کدام‌یک از مفاهیم «تبلیغات اسلامی» می‌گنجد؟ آیا در اوضاع بحرانی کنونی که جهان اسلام بیش از هر زمانی نیاز به وحدت و انسجام دارد، حمله به عقاید مسلمانان نتیجه‌ای غیر از تشدید آتش تفرقه و اختلاف در پی دارد؟ و آیا اهانت و جسارت به عقاید یک میلیارد و اندی مسلمان اهداف کنفرانس‌ها و همایش‌هایی را که در راستای تقریب و وحدت برگزار می‌شوند نقش برآب نمی‌کند؟
لذا لازم است سایت «تبیان» ضمن حذف این مطلب سراسر اهانت‌آمیز و تفرقه‌افکنانه، در راستای ایجاد وحدت امت اسلامی گام بردارد و به‌جای نشر سخنان تفرقه‌افکنانِ کوته‌بین، تریبون کسانی باشد که با درک واقعیت‌های جامعه امروزی، از اندیشه‌ای پویا و پاک برخوردار هستند و به منافع اسلام و مسلمین و نظام جمهوری اسلامی ایران می‌اندیشند.
منبع:سنی آنلاین
