مولانا عبدالحمید:تقوا و صداقت دو اصل مهم کامیابی هستند
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در خطبههای نماز جمعه اهلسنت زاهدان ضمن تاکید بر رعایت تقوا و خداترسی در تمام شئونات زندگی، از «تقوا» و «صداقت» بهعنوان دو اصل و محور مهم سعادت و کامیابی یاد کردند.
امام جمعه اهلسنت زاهدان در مراسم نماز جمعه ۲۷ آذر ۱۳۹۴ (۶ ربیعالاول ۱۴۳۷) پس از تلاوت آیۀ «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَکُونُواْ مَعَ الصَّادِقِینَ» اظهار داشتند: الله تعالی در این آیه دو اصل مهم را که در واقع دو محور سعادت و خوشبختی هستند، به مسلمانان گوشزد میفرماید. محور اول تقوا، خداترسی و پرهیزگاری است. الله تعالی نجات بشریت را در تقوا و پرهیزگاری قرار داده است. سعادت و خوشبختی انسانها در ایمان، تقوا و رعایت حقوقالله و حقوقالناس است.
مدیریت دارالعلوم زاهدان افزودند: تقوا معنا و مفهوم بسیار جامع و فراگیری دارد و شامل تمام شئونات زندگی میشود. نافرمانی از دستورات پروردگار و حرکت در مسیر خواهشات نفسانی بر خلاف مسیر تقوا هستند که ایمان و تقوای فرد را به مخاطره میاندازند، اما عمل به دستورات و احکام شریعت و اجتناب از منهیات الهی سعادت انسان را تضمین میکند.
ایشان در ادامه گفتند: الله تعالی نجات ما را در تقوا گذاشته است. تقوا انسان را از چالشهای دنیا و مصایب قبر و قیامت نجات میدهد. پرهیز از شرک بالاترین تقواست. البته برای رسیدن به تقوای کامل باید از محرمات، مکروهات و… پرهیز نمود. پایبندی به فرایض، واجبات، سنتها و مستحبات از درجات تقوا هستند. همچنین از برخی مباحات که به مرور زمان دروازۀ گناه را بر انسان میگشایند باید دوری جست.
خطیب جمعه اهلسنت زاهدان از «صداقت» بهعنوان دومین محور سعادت یاد کردند و خاطرنشان نمودند: صداقت بسیار مهم و از محورهای بزرگ سعادت و خوشبختی است. انسان باید در زندگی صداقت داشته باشد. صداقت و امانتداری سرلوحه تمدن اسلامی است.
ایشان در ادامه افزودند: الله تعالی به مؤمنان دستور داده است که با «صادقین» همراه باشند. صادقین همان انسانهایی هستند که در اعتقاد، عملکرد، گفتار و اخلاق خویش راست هستند و در عقیده و گفتارشان کذب و نفاق وجود ندارد. مشکل جامعه ما فقدان تقوا و عدم مجالست با صادقین است.
امام جمعه اهلسنت زاهدان در پایان این بخش از سخنانشان گفتند: کسانی که با صادقین همراه شوند، ایمان و تقوایشان حفظ میشود. وقتی انسان با نیکان همراه شود، از آنها تاثیر میپذیرد، همانگونه که مجالست با انسانهای بد، نفسپرست و دنیاپرست انسان را از یاد خدا غافل کرده و او را به محبت دنیا گرفتار میکند.